Huberta kijkt door het raam naar mij, als ik in de keuken ontbijt. Haar gele ogen steken fel af, tegen het rood van haar lellen en kam. Vergeleken met onze elegante Friese goudpel hennetjes is ze een plompe reuzin. En agressief bovendien.
Huberta is vernoemd naar de Hubbard JA 757, een commercieel vleeskuiken. Die hebben we een tijdje gefokt, omdat we dachten dat we daar geld mee wilden verdienen.
Toen de laatste lichting naar de slacht ging, ontsprong Huberta de dans. Ze had zich verstopt.
We lieten haar leven, om te kijken hoe ze zich zou ontwikkelen. Dat wisten we niet, want biologische vleeskuikens zijn slechts een levensloop van tien weken gegund. Dan worden ze geslacht. (Ter vergelijking: gangbare kuikens slacht men met 6 weken.)
Een Hubbard is gefokt op grote trek, om snel te kunnen groeien. Daarom is Huberta geobsedeerd door eten. Als ik naar buiten ga, staat ze me op te wachten. En als ik haar niet snel genoeg voer, pikt ze in mijn kuiten: opschieten mens!
Ik vind Huberta vaak irritant, maar onze haan kwijnt weg door haar aanwezigheid. Zijn kam is verbleekt tot een ziekelijk roze, zozeer wordt zijn mannelijkheid aangetast. Tot overmaat van ramp heeft Huberta recentelijk ook nog het kraaien opgevat én probeert ze de andere hennen te bevruchten. Die zakken daarbij door hun ranke pootjes.
Ik zou Huberta Hubert noemen, als ze geen eieren had gelegd.
Kippen zijn genderfluïde. Dat is bekend. In Huberta’s geval speelt genetische manipulatie waarschijnlijk ook een rol.
Wat zal ik doen? Niets? Of de orde herstellen en soep van haar koken?
Over de afbeelding:
Lofthoanne (Fries voor Luchthaan) is te koop. Het is een fotocollage en hoort bij de serie Skepsel: Skepsel | Creature | a collection by Janna (jannavandermeer.nl)
De afbeelding kan op verschillende materialen en in verschillende groottes worden afgedrukt. Prijs op aanvraag.